ઝાડવાની દુકાન

ઝાડવાએ છાંયડાની માંડી દુકાન,                      
ધંધામાં રોકી છે પોતાની મૂડી  બધી
 એટલેકે સઘળાં યે પાન….
આવનાર માગે જો ચપટીભ્રર છાંયડો.. 
      તો ખોબાભર છાંયડો આપે.
સૂરજ વિદાય થતાં લાગે સંકેલવા.. 
      એ આમતેમ પાથર્યા પથારા
માંડે હિસાબ ..પડી એકલું તો.,
વકરામાં હોય કેટલાંયે હાશકારા!!
બાંધી લે ગાંઠે એ ગણ્યા વિના
પરચૂરણ સિક્કા..જે પંખીના ગાન….
કોઇને પણ થાય….
એને દેવાળુ ફૂંકવાનો, 
        આવશે દિવસ આજ-કાલમાં
આજ લગી તો ય એનો વેપલો., તો… 
        ચાલે છે સમજણ ની બહારની કમાલમાં..
એકલું એ ઝાડ નથી લૂંટાતું….    
     લૂંટાતું એનું આખ્ખું યે ખાનદાન.